My first real American lunch & het zwarte goud
Door: Lise Lotte Vermeulen
Blijf op de hoogte en volg Lise Lotte
17 Augustus 2011 | Verenigde Staten, Bowling Green
Maandagmorgen stipt om 8.30 uur was ik present op school voor mijn introductiedag. Omdat Amerikanen niet van wandelen houden pendelt er een busje van het appartementencomplex naar de universiteit toe van ’s morgens 7.30 uur tot 18.00 uur. Wij Nederlanders, maken van deze dienst maar al te graag gebruik. Eenmaal op de universiteit te zijn aangekomen werden we ontvangen door de directeur, waar we meteen een babbeltje mee hebben gemaakt. Nadat we enkele testen hadden gemaakt stond er op ons programma dat we gingen lunchen met een lerares. In gedachte had ik al een bruin broodje kaas in mijn handen maar de realiteit was anders. Een paar seconden later kwamen twee leraren binnen met vijf enorme pizza’s. ‘Hello guys, here is your lunch!’ Wij nuchtere Nederlanders: ‘Uuu, thanks!’
Nadat iedereen zijn typische Amerikaanse lunch achter de kiezen had zitten en dit had weggespoeld met cola kregen we een rondleiding over de campus. De campus is nog groter dan Asten zelf, je kan dus al raden....
De volgende morgen ben ik samen met mijn Zuid- Koraanse huisgenoot, Sunny, en haar vrienden koffie gaan drinken op de Campus. Een heerlijk Starbucks! Dankzij hun weet ik nu alle hotpots in Zuid-Korea. Altijd handig! Binnenkort gaan we met z’n alle een keer wat eten athans, de Koreanen gaan koken. Lot geeft zich over en laat zich verrassen.
Nadat ik dinsdag keurig de colleges heb gevolgd vanuit de collegebanken, ben ik samen met wat andere studenten de sportfaciliteiten van de universiteit bezocht. Sport is een groot in Amerika, heel groot! Op het moment dat wij het football station binnenliepen begon net de training. Mijn uitzicht veranderde snel van een saai groen veld tot een groen veld met allemaal goddelijk mannen die zich in het zweet werkte. Wat vervelend zeg! Hahaha.
Op de universiteit zitten veel studenten uit de Verenigde Arabische Emiraten. Het is normaal dat er internationale studenten aanwezig zijn maar zoveel vanuit één land? Daar moet wat achter zitten! Nadat je eenmaal een praatje met ze maakt kom je erachter dat de overheid de studenten iedere maand ongeveer $1000 overhandigd wanneer ze in Amerika studeren. De overheid doet dit omdat er in Verenigde Arabische Emiraten zelf te weinig goede (Engelse) leraren zijn. Zo zie je maar weer waar al dat zwarte goud goed voor is…
Nadat iedereen zijn typische Amerikaanse lunch achter de kiezen had zitten en dit had weggespoeld met cola kregen we een rondleiding over de campus. De campus is nog groter dan Asten zelf, je kan dus al raden....
De volgende morgen ben ik samen met mijn Zuid- Koraanse huisgenoot, Sunny, en haar vrienden koffie gaan drinken op de Campus. Een heerlijk Starbucks! Dankzij hun weet ik nu alle hotpots in Zuid-Korea. Altijd handig! Binnenkort gaan we met z’n alle een keer wat eten athans, de Koreanen gaan koken. Lot geeft zich over en laat zich verrassen.
Nadat ik dinsdag keurig de colleges heb gevolgd vanuit de collegebanken, ben ik samen met wat andere studenten de sportfaciliteiten van de universiteit bezocht. Sport is een groot in Amerika, heel groot! Op het moment dat wij het football station binnenliepen begon net de training. Mijn uitzicht veranderde snel van een saai groen veld tot een groen veld met allemaal goddelijk mannen die zich in het zweet werkte. Wat vervelend zeg! Hahaha.
Op de universiteit zitten veel studenten uit de Verenigde Arabische Emiraten. Het is normaal dat er internationale studenten aanwezig zijn maar zoveel vanuit één land? Daar moet wat achter zitten! Nadat je eenmaal een praatje met ze maakt kom je erachter dat de overheid de studenten iedere maand ongeveer $1000 overhandigd wanneer ze in Amerika studeren. De overheid doet dit omdat er in Verenigde Arabische Emiraten zelf te weinig goede (Engelse) leraren zijn. Zo zie je maar weer waar al dat zwarte goud goed voor is…
-
18 Augustus 2011 - 06:44
Christien:
Ha die lote - was zeker wel spannend z'n eerste dag op school - jou kennende zal je zeker snel een grote groep vrienden krijgen en ik denk dat dat heel belangrijk is waar je nu bent.
Zeker voor steun en toeverlaat.
De foto's zijn leuk zo krijgen wij een beeld van jullie appartement en op google eart had ik de campus al opgezocht en zag dat hij enorm groot is. Ik kijk uit naar je volgende verslag.
Groetjes Christien. -
18 Augustus 2011 - 08:58
Florianne:
Hoi Lotje,
De verhalen die je schrijft zijn erg leuk om te lezen! Ook zijn de foto's erg leuk en handig om er een beeld van te krijgen. Ik weet zeker dat jij je daar wel vermaakt naast al dat 'studeren' haha. We spreken elkaar weer snel via de skype!
Kuss Florianne. -
18 Augustus 2011 - 19:38
Oma:
Ha Lotte,
Wat heb ik weer genoten van joujoschrijven en dan ook nog die leuke kiekjes er bij.Het zit wel goed met jou daar in het verre Amerika.Met smart wacht ik weer op het volgende.Veel liefs oma -
20 Augustus 2011 - 14:26
Bart:
Hey die Lottie,
Dat is lang geleden.
Ik wist niet dat je daat zit, ik heb het gehoord van je zusje.
Loopt je nog steeds met die meiden uit Someren
Heel veel succes en zien elkaar wel op de skype
-
22 Augustus 2011 - 14:48
Oma:
eventjes iets van mij laten horen.Hoe is het met het leventje in Amerika.Je bent alweer ruim een week weg ,wat gaat het snel he?
We hebben hier een paar heel warme dagen gehad,Maar dat zullen de laatste wel geweest zijn.
Met mijn huis is alles nog precies het zelfde,schiet niet op.
Nou Lotte nu hoop ik dat er gauw weer eens wat van jou kant komt.Veel liefs en groetjes oma
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
